Karanlık ve Aydınlık

Karanlık Aydınlığı kapladı. Aydınlık bi' Karanlığa bi' kendine baktı; Eskisinden daha da aydınlıktı. Karanlığa onu aydınlattığı için teşekkür etti, ve lütfen dedi; sonsuza kadar karanlığınla aydınlat beni!.. Ö.K.

O

Başını kaldırsa, gökyüzünün rengini görecekti; ama o, sırtsırta vermiş gri-kare kaldırım taşlarını saymayı seçti. Ö.K.

Ajda Pekkan

Bazı kadınlar vardır, yaşları yoktur; Onlar sadece, zaman içinde, başka başka kadınlar olurlar. ÖK.

Karanlık ve Aydınlık

Karanlık yalnızken, aydınlık ona göz kırptı. Karanlık bi'anlık aydınlandı. Sonra yine yalnız kaldı. ÖK.

Büyük ve Küçük

Küçük bi' kızken ben, sen büyüktün. Sonra adam, farkettim, ben büyüdükçe sen küçüldün! Ö.K.

Karanlık ve Aydınlık

Üç pencereli bir oda, "karanlık"! Bir araba yoldan geçiyor, pencerelerden içeri aydınlık doluyor. Karanlık aydınlığı misafir ediyor, sonra uzun uzun ağırlamak istiyor. Lakin olmuyor; çünkü araba yanına aydınlığı da alıp yoluna gidiyor. Karanlık düşünüyor; pencereler kapansa, aydınlık içeride kalsa, ama olmuyor... Gidene dur denmiyor!

Akıl Gezegeni

Sınırların, kalıpların ve duvarların olmadığı orada düşünceler; renkli, hafif, uçuş uçuş, özgürce ve en saf halleri ile geziniyor. Uçmakla konmak, yürümekle oturmak, tutmakla bırakmak… arasındaki süre bilinen hiç bir fizik ve matematik kuralına uymuyor. (devamı var, ama sizinle paylaşmak istemiyorum :P ) Ö.K.

Karanlık ve Aydınlık

Yalancı Bahar Aydınlığı kandırdı. Zavallı Aydınlık öyle bir kandı ki; güneşin renkli, zengin, büyülü, sıcak ışıkları uzun kolları ve ince parmaklarıyla ona hep sarılacak sandı. Sonsuza kadar Baharı yaşayacaktı. Ama yanıldı işte,yanıldı! Bahar gitti! Aydınlık kırıldı, karanlığına çekildi, onda teselli buldu. Düşündü,düşündü ve düşündü. Sonra farketti; onun ışığı, baharı yine kendi Karanlığıydı!Ö.K.

Kova ile Balık'ın Aşk Hikayesi

İçime girdiğinde taştım.
Islaktım ıslattım.
Arttım seninle,
çoğaldım sandım;yanıldım!
Çıktığında içimden,
artık eskisinden daha eksik,
ama yine su dolu bi' kovaydım.