Masamda oturuyordum.
Müzik dinliyordum.
Bir ışık yandı…
Ve ben, temiz bir sayfa açtım.
Düşündüm ve çok hissettim.
Göz bebeklerim büyüdü.
Büyüdü ve küçüldü.
Notalar hücum ediyordu kulaklarımdan içeriye
Ben tuşlara narin parmaklarımla sertçe basarken,
bir ışık daha yandı…
Yandı ve söndü.
Bir kalem aldım elime
Yüzümü çizdim…
Mutluydum.
Mutluydum neden mi?
Çünkü ben yüzümde yüzünü görmüştüm
Tepede ay vardı ay
Ayda uzun bir ray
Rayda yalnız bir tramvay…
Ve biliyor musun sen de mutluydun
Üstelik bana göz kırpıyordun…
İçim kıpır kıpır oldu.
Sevinmekti bu…
Yine beni ziyarete gelmiştin…
İçimdeydin, taa içimde…
zihnimde bi’yerlerde…
Seni oraya hapsetmek istedim.
Kal ve hiç gitme istedim.
Ama gitsen de, gelirsin di mi yine…
Yine, yine, yine!..
Sen gitmezsin uzaklara,
Terk etmezsin hiç beni..
Saklanırsın sadece,
Sadece saklanırsın bilmediğim yerlere…
Seni seviyorum…
Seviyorum seni İlham Adam…
