Karanlık ile Aydınlık 07.03.2011

Aydınlık karanlıkta ağladı. Her bir damla gözyaşı önce cama vurdu sonra onu okşadı. Sevmek ve özlemek canını acıtmıştı. Aydınlıktaki aşkı görebilenler karanlığa saklandı. Pencereler kapandı, ışıklar karardı. Karanlık büyüdü ve Aydınlığı içine aldı. Aydınlık aşkına kavuşmanın tatlı hüznüyle tutamadı kendini yine ağladı. Bu ağlamalar yüzünden camdaki iz taze kaldı, kurumadı! Ö.K.